23 października w Teatrze Wielkim premiera spektaklu „Manon Lescaut” reżyserii Mariusza Trelińskiego. Główna rolę gra sopranistka Amanda Echalas, która odtwarza postać nieistniejącej kobiety. Jest to scena wręcz niemożliwa! Kobieta,  która za każdym razem zachowuje się inaczej a jej psychika nie jest dopasowana do jednej i tej samej osoby. Sam reżyser tłumaczy to z perspektywy mężczyzny nie potrafiącego zrozumieć psychiki kobiety, która jest nieustanie zmienna.

W obsadzie spektaklu znaleźli się także: Mikołaj Zalasiński, Thiago Arancam, Marek Gasztecki, Pavlo Tolstoy, Karol Kozłowski, Jacek Janiszewski, Małgorzata Pańko. Dyryguje Patrick Fournillier, autorem scenografii jest Boris Kudlička.

„Manon Lescaut” opera Giacomo Pucciniego powstała w 1893 roku. Inspiracją była powieść „Historia Manon Lescaut i Kawalera de Grieux” Prevosta. Fabułą książki skupia się na poruszającej historii księdza, który dla swojej ukochanej zostaje szulerem i zrzuca tym samym sutannę. U Trelińskiego akcja toczy się we współczesych czasach a dokładniej na stacji metra.

„Stacja metra to miejsce w jakimś sensie umieszczone poza czasem, w którym przemieszcza się bezimienny tłum, w naszej realizacji – tłum korporacyjny. To jest miejsce, w którym spotyka się czas i przypadek, w takim miejscu można spotkać tajemniczą kobietę, ale można też zginąć. To miejsce alienacji, wyobcowania. W oryginale mamy do czynienia z ciągłym przemieszczaniem się, historia zaczyna się w Amiens, potem jest Paryż, Hawr, Nowy Orlean. U nas są to stacje metra, czyli etapy miłości, fascynacji i upadku bohatera. Cała opowieść toczy się właściwie w umyśle bohatera, jest opowieścią subiektywną” – opowiadał Mariusz Treliński na wtorkowej konferencji prasowej.

Jest to trzecia opera Pucciniego, która zyskała dużą popularność i jest to na pewno dzieło godne polecenia.